Patagonalia

Met Dirk van Esbroeck zat ik op een terras te genieten van de laatste mooie dagen en onze gedachten gingen bijna automatisch naar Patagonië. Hij had zijn hele jeugd in Argentinië gewoond en ik had er zoveel over gelezen dat ik er eigenlijk elke avond weer naartoe wou gaan. Het was toen helaas te ver en te duur en we hadden veel te weinig tijd.

We hebben ons dus moeten troosten met een Patagonië van de geest, een droom die ooit wel werkelijkheid zou worden. En om die droom levend te houden hebben we ter plekke de 'Fundación Patagonista opgericht.

Het zou ons wapen worden tegen de saaiheid van het bestaan, het zou de speeltuin worden van onze fantasieën. We zochten en vonden geestesgenoten die ons virtuele Patagonië konden helpen uitbouwen in muziek, woord en beeld.

Luk Tegenbos, schilder-tekenaar en zo veel meer, heeft zich met een aantal collega's en studenten aan het werk gezet en in de loop der jaren is een unieke collectie kunstvoorwerpen tot stand gekomen.

De grote gedachte daarachter is een eigen Patagonië, een land waar alles kan, een land van de vrije man, een land vol fantasie en vele dubbele bodems. Die collectie wordt voortdurend uitgebreid en regelmatig geëxposeerd.

Die tentoonstellingen - buiten het vaste kunstencircuit - zijn ondertussen alternatieve happenings geworden. Het zijn bovendien echte publiekstrekkers. In de zomer van 2003 kwamen er 8.000 bezoekers naar Gent, in de zomer van 2004 ook weer enkele duizenden in Brussel.

Het geheel is inhoudelijk moeilijk te omschrijven.

Pinguïns uit het diepe zuiden, de altijd waaiende Patagonische winden, de leegte van het landschap, de knipoog van de natuur, het wonder van het zijn, het einde van de wereld, de droom van een koninkrijk, de muziek van de alomtegenwoordige ukulele, de lach om de grap die nooit helemaal verteld wordt, de onvoorziene wending, de overdrijving van het banale, de banalisering van de grootsheid, de helden uit een stripverhaal, het verlangen naar ontluistering, ... het is er allemaal en het blijft altijd weer verrassen.

Wie door zo'n tentoonstelling loopt, moet dat doen zonder vooroordelen, moet zich laten drijven door het soms absurde decor, de spiegel van het ware leven en genieten! Vraag nooit naar het waarom, want het antwoord kan enkel 'daarom' zijn. Humor heeft zijn eigen logica en verdraagt geen filosofieën. En de ernst van het leven is natuurlijk de enige echte grap op deze planeet, die voor ons al meer dan tien jaar lang gewoon Patagonië heet.

Het ligt op de wereldkaart, we kunnen er komen als we willen, we gaan er ook naartoe als het ons uitkomt, maar bovenal blijft het een droom die in de herfst heeft toegeslagen, een wonder van het vallend blad.

Namens de Fundación Patagonista

Dree Peremans,

Stichtend voorzitter voor het leven.

In memoriam Dree Peremans sr. (26 december 1949 – 25 februari 2022)

Je kunt het herdenkingsconcert voor Dree integraal bekijken
https://www.dewerft.be/feestvoordree

Voor Dree

Afscheid is het schrijven van een laatste woord
dat postuum een eigen weg zal vinden
naar een of ander dichtersoord
om zich aan een gedicht te binden.

Afscheid is door een zee van onmacht varen,
het einde van de wereld in het zicht.
Afscheid is ’t besef dat alles op zal klaren
voorbij die einder met nog een sterker licht.

Afscheid is het staren naar die lege stoel,
zijn vaste ankerplaats, zijn kleine haven.
Afscheid is leren leven zonder doel
en daar de dorst mee laven.

Afscheid is het laatste godenmaal
met getrouwen om zich heen.
Afscheid is een laatste nieuw verhaal
een laatste glas en dan nog één.

Voor hen die achterblijven

Afscheid vindt geen woorden,
tenzij gestamel of gebaren.
Afscheid is weer zoeken naar het noorden
alsof we nooit nog ergens waren.

Afscheid maakt de liefde teder
tijd en ruimte stoppen met bestaan,
de stroom wordt dieper, breder
alsof ze door de eeuwigheid wil gaan.

Los van vlees en los van dingen
dringt het afscheid tot de diepste lagen,
ze zal haar eigen lot bezingen,
geeft geen antwoord, stelt geen vragen.

Jan Reynaerts
25 februari 2022

Afscheid is de reiziger die ongewild vertrekt.
steeds In reiskledij paraat, opgerold de mouwen.
Afscheid is het kiezen van een onbekend traject:
hij naar zijn verbeelde wereld, wij naar het rouwen

Afscheid is de hymne als eerbetoon gezongen
met geheven hoofd en overtuiging ingezet
De kelen stokken, door het verlies gewrongen,
maar volgehouden tot het laatste couplet.

Dree Peremans sr. is op vrijdag 25 februari 2022 onverwacht overleden op vakantie in Portugal.

Dree was auteur, muziekproducer en radiomaker. Hij maakte jarenlang radioprogramma’s en was de bezieler van talloze muzikale projecten. Hij schreef sprookjes, reisverhalen en boeken over muziek.

De laatste weken deelde Dree op Facebook teksten van zijn wandeling langs de Schelde uit 1992. Dat audiodagboek hielden hij en zijn vriend Walter Ertvelt bij voor het radioprogramma Het Einde van de Wereld. Dree startte in Saint Amand les Eaux in Frankrijk, Walter in Doel. Ze ontmoetten elkaar in Gent, waar de Leie in de Schelde stroomt.

Dree had plannen om in seizoen 2023-2024 een muzikale uitvoering te maken van het Antwerps liedboek met zijn jongste zoon Dree Jr., met Tutu Puoane, Rebirth Collective, Marc Hauman en met andere muzikanten uit de Vlaamse jazz- en folkscene. Het Antwerps Liedboek verdiende meer aandacht en Dree wilde het die aandacht geven met een grote tournee en een opname.

Dree Peremans sr. had ook net sonnetten geschreven over zijn favoriete instrument: de ukulele. Zijn kameraad van de Fundación Patagonista, Guido Van Hellemont, zou ze op muziek zetten. Een aantal daarvan deelde hij op Facebook.

De gezongen sonnetten zal Dree helaas niet meer horen. En zijn plannen zullen zonder hem moeten gerealiseerd worden. Abrupt kwam er een eind aan zijn rijk en goed gevuld leven.
Gelukkig blijven zijn dromen op papier en in klank en beeld verderleven.

Vanaf 1967 zingt Dree Peremans bij volksmuziekgroep De Vlier en hij bespeelt in die groep het gelijknamige instrument.

Van 1969 tot 2002 werkt hij bij de BRT/BRTN/VRT
In de jaren ‘70 was hij omroeper bij Omroep Brabant en later ook bij BRT 1, nu Radio 1. Later werd hij producer, gespecialiseerd in folk en volksmuziek. Kramiek, Het Vermoeden, De Groote Boodschap en Het Einde van de Wereld zijn een aantal programma’s waar hij aan meewerkte.
Het Einde van de Wereld heeft 11 radioseizoenen lang op Radio 1 de zondagavond gevuld met verhalen, sprookjes en muziek uit de wereld. Het was een sfeervol programma waarin droom, poëzie, literatuur en muziek in elkaar overvloeiden. Dree las verhalen en vertelde over historische zeereizen naar Patagonië en andere verre landen. Alida Neslo, Sharda Ganga, Patrick De Rynck, Walter Ertvelt, Jo Van Driessche, Estelle Slegers, Jo Govaerts, Dirk Van Esbroeck, Stefan Brijs, Ralph Rabie, Ronald Verheyen en vele anderen werkten mee aan het programma. Enkelen onder hen maakten in 2020 thuis vanuit hun kot een lockdownversie van Het Einde van de Wereld.
https://www.cccommunication.be/het-einde-van-de-wereld/
https://www.facebook.com/HetEindevandeWereld

Dree realiseerde talloze muziekproducties waaronder het 65th Birthday Concert van Derroll Adams in de Kortrijkse Stadsschouwburg in 1991. Het concert was een initiatief van Walter Ertvelt & Stefaan François die het kruim van de lokale en internationale folkscene samenbrachten. Er kwam een cd van in maart 1991.

Dree realiseerde de radioproductie van het concert Zeilers ver van huis, georganiseerd op de Mercator die voor de gelegenheid aangemeerd was aan het Stapelplein in Gent tijdens de Gentse Feesten van 1993. Dat concert met Walter De Buck, Dirk Van Esbroeck, Wannes Van de Velde, Willem Vermandere & Johan Verminnen was een initiatief van de Gentse Havenkapitein André De Wilde en werd georganiseerd door Walter Ertvelt.

Ook de serie Treingesprekken met Wannes Van de Velde zullen vele luisteraars van Radio 1 zich nog herinneren. Daarop baseerde Dree een groot deel van de biografie die in 2016 gepubliceerd werd onder de titel ‘Wannes, hier is hem terug’.

Dree maakte verschillende radioproducties o.m. Vivelegeus, Het Zwarte Goud (over de Limburgse mijnwerkers) en De Islandsuite. Al die producties waren een groot succes en de muziek verscheen op lp.

Hij werkte samen en was goed bevriend met Wannes Van de Velde en met Dirk Van Esbroeck, Paul Rans en Wiet van de Leest die samen de populaire folkgroep RUM vormden.

Samen met Dirk Van Esbroeck richtte Dree de Fundación Patagonista op, Dree was voorzitter voor het leven.
De idee achter de Fundación ligt in het verlengde van het radioprogramma Het Einde van de Wereld: een wereld van de geest waarin ten allen tijde ruimte is voor fantasie en creativiteit.
Het heeft dus eerder te maken met een imaginaire reis en nauwelijks iets met een toeristische ervaring in Patagonië.
Vandaar dat Dree in de Fundación Patagonista een aantal creatievelingen rond zich had verzameld zoals Het Ukulogisch Museum, het Alibicollectief en vele kunstenaars, schrijvers, zangers, muziekmakers die tot op vandaag de Patagonische gedachten blijven uitdragen. Ze organiseerden tal van concerten, tentoonstellingen en theatervoorstellingen, ze gaven boeken uit en maakten zelfs een opera: ‘Patagonia, die Opera’.
http://www.fundacionpatagonista.be
Dree tourde met Bernard Van Lent en Marc Hauman in De Volgende Stroof, een programma met liedjes van en verhalen over Wannes Van de Velde. De volgende voorstelling was volgende maand gepland.
https://wannesvandevelde.be/agendabericht/de-volgende-stroof

Dree was bestuurslid van Dranoeter vzw, de organisatie die Festival Dranouter organiseert. Hij was ook de bezieler van Dranouter Experience.
https://www.festivaldranouter.be
https://experience.festivaldranouter.be/

Dree was voorzitter van de vzw Erfgoed Wannes, die in Museum Vleeshuis in Antwerpen de schrijfkamer van Wannes heeft gereconstrueerd en die het erfgoed van Wannes bewaart en levend houdt.
https://wannesvandevelde.be

Boeken van Dree Peremans sr.:
2016: Wannes, Hier is hem terug, Uitgeverij Epo
2015: Nog lang en gelukkig, met tekeningen van Pieter Fannes, Uitgeverij Epo
2014: Patagonië, Het einde van de wereld, , Uitgeverij Epo
2013: Groot liedboek Wannes Van de Velde, Hans Kusters, Uitgeverij Van Halewyck
2010: Dirk Van Esbroeck, reiziger, Uitgeverij Epo
2006: Naar de bronnen van de folk, Uitgeverij Epo
1998: De vrouw die winden liet, Globe
1997: Ga (n)ooit naar Antarctica – deel 3, Globe
1996: Sprookjes van het einde van de wereld - Globe
1995: De ordening van de wereld volgens de Yaghan-Indianen – deel 2, Globe
1994: Verhalen uit de Encyclopedia Patagonica – deel 1, Globe